Bu defa Ay'ı kaçırmamak için akşamüstü aklım hep gökyüzündeydi. Güneş batmadan bir poz alabilmek güzel olur diye düşünüyordum. Akşam yemeği sırasında Ay'ın gözlem için uygun bir pozisyonda olduğunu fark ettim. Yemekten kalkana kadar biraz sallanmış olmalıyım ki teleskopu çıkarıp kurana kadar Güneş neredeyse batmıştı. Gene de Ay'ın hilal evresinde fotografını çekmek farklı olacaktı. Zaman kaybetmemek için teleskopun ayarlarıyla uğraşmadım ve doğrudan Ay'a yönlendirdim. Aşağıdaki fotografı çekmek için 25mm oküler kullandım (8.1).
8.1. Çektiğim hilal evresindeki Ay fotografı.
Karanlıkta kalan bölümle aydınlıkta kalan bölümün ayrıldığı yerden de bir fotografını çekmek için 12.5mm oküler kullandım (8.2). Bu defa Ay'ın kuzeydoğusunda kalan Mercurius krateri daha net çıkmıştı.
8.2. Ay'ın 12.5mm oküler ile fotografı.
Fotografların üzerinde biraz oynamanın faydası olduğunu gördüm. Fotografların keskinlik, aydınlık, ton değerleriyle oynadığımda detaylar daha görünür hale geliyor. Çektiğim fotografların üzerinde değişiklik yapabilmek için Ubuntu'da Gnome, Windows'ta ise PaintNet kullanıyorum. Bu işlemler için astrofotografçılar epey zaman harcıyorlar, şimdilik o kadar iddialı olamayacağım. Birçok fotograf çekip onları üst üste işleyerek çok daha net fotograflar elde edebiliyorlar. Şimdilik bir fotograf makinesi bile almadığım için bu konuyla ilgilenmiyorum.
Güneş tamamen battıktan sonra yıldızlar göründü. Bir önceki gece bir türlü eşleştirme ayarlarını (alignment) doğru yapamamıştım. Bu defa sakin kafayla tüm adımları tek tek kontrol etmeye karar verdim. Yaptığım her şey doğru gözüküyordu fakat ayarlamam bittiğinde teleskop gene abuk sabuk bir yöne döndü. Tekrar baştan başlayacaktım ki kumandanın ışığı yavaş yavaş karardı. Teleskopun pili bitmişti. Bugünlük daha fazla bir şey yapmamaya karar verdim, zaten yedek pilim de yoktu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder